Έχω την αίσθηση πως η σημαντικότερη είδηση της εβδομάδας, είναι η χτεσινοβραδυνή ανακοίνωση του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, ότι σταματάει οριστικά την τηλεόραση και μεταφέρει τις εκπομπές του στη διαδικτυακή του επιχείρηση, τη Zougla.gr!
Είναι γνωστό τοις πάσι ότι ο άνθρωπος αυτός τα κατάφερε να αναρριχηθεί στον Νούμερο Ένα αστέρα της τηλεοπτικής δημοσιογραφίας και συνεπώς η απόφαση του να εγκαταλείψει την τηλεόραση, φανερώνει πάρα πολλά για το μέλλον των ΜΜΕ, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Ο ίδιος χαρακτήρισε τα παραδοσιακά μέσα χειραγώγησης των μαζών, ως το «τρένο που φεύγει», ενώ τα στοιχεία που παρέθεσε για την ανταπόκριση των χρηστών του Ιντερνετ στο διαδικτυακό του τόπο, ειλικρινώς σου κόβουν τη λαλιά.
Φαίνεται λοιπόν [και δεν έχουμε κανένα λόγο να αμφισβητήσουμε τα στοιχεία, τα οποία παράγονται από μηχανές ελέγχου της επισκεψιμότητας] ότι η zougla.gr δέχεται περίπου 12.000.000 επισκέψεις την ημέρα, ενώ οι σχεδόν μόνιμοι αναγνώστες της, υπερβαίνουν τα 6.000.000. Συγκριτικά βρίσκεται αυτή τη στιγμή πιο πάνω από το twiter και τείνει να προσεγγίσει τη wikipedia. Και όλα αυτά στον κυβερνοχώρο του παγκόσμιου ιστού και όχι στα περιορισμένα όρια εμβέλειας που μπορεί να διαθέτει ένα τηλεοπτικό κανάλι, πράγμα που σημαίνει ότι ακούγεται ή διαβάζεται από όσους μιλούν την ελληνική γλώσσα, απανταχού του πλανήτη.
Φυσικά, η στροφή της δημοσιογραφικής αφρόκρεμας προς το διαδίκτυο δεν αφορά μόνο τον κ. Τριανταφυλλόπουλο.
Τα ίδια πράττουν ήδη άπαντες οι μικροί, μεσαίοι και μεγάλοι αστέρες των παραδοσιακών ΜΜΕ, όπως ο κ. Χαρδαβέλας με το Newsbeast.gr ή ο κ. Κούλογλου με το TVXS ή οι κ.κ. Τσίμας, Δαβαράκης, Θεοδωράκης κ.λπ. με το Protagon.gr και άλλοι πολλοί.
Φαίνεται ότι έχει δρομολογηθεί μια νέα πορεία διακίνησης και διαχείρισης των πληροφοριών, στην οποία εισέρχονται σωρηδόν πλέον οι πολυεθνικές εταιρείες για να ελέγξουν την παράλληλη διακίνηση των άϋλων και υλικών αγαθών που παράγουν στις υποτελείς χώρες του φτηνού εργατικού δυναμικού, μία εκ των οποίων πρόκειται να γίνει σύντομα και η χώρα μας.
Ο κ. Τριανταφυλλόπουλος όμως έδωσε μια άλλη διάσταση στη νέα αυτή πορεία, φωτίζοντας με ειλικρίνεια και δημοσιογραφική εμπειρία, διάφορες πλευρές της, που ίσως δεν είναι γνωστές στους χρήστες του διαδικτύου.
Καταρχήν, όταν μιλάμε για τη δημιουργία και τη διοίκηση ενός ιστότοπου της εμβέλειας της Ζούγκλας, θα πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι αναφερόμαστε σε μια εξαιρετικά πρωτοποριακή επιχείρηση, που απαιτεί κεφάλαια, εργαζόμενους, πάγιες εγκαταστάσεις, εξοπλισμό και άριστα διαρθρωμένες δημόσιες σχέσεις.
Οι εικόνες που μεταδόθηκαν από τις εγκαταστάσεις του ιστότοπου, στις οποίες εργάζονται επαγγελματίες δημοσιογράφοι, τεχνικοί, λογιστές, διοικητικοί υπάλληλοι και ένα σωρό άλλοι άνθρωποι και εμπεριέχει τόσο τις καθαυτό ειδησεογραφικές υπηρεσίες, όσο και τμήματα προώθησης και εμπορίας προϊόντων, καθώς και ένα άρτια εξοπλισμένο στούντιο διαδικτυακού ραδιοφώνου, οδηγούν άμεσα στο καίριο ερώτημα – από πού προκύπτει το κέρδος;
Διότι οι διαδικτυακοί τόποι, όπως το facebook, η Zougla, το Twiiter, το Google κ.λπ. δεν είναι τίποτε άλλο παρά οι θηριώδεις επιχειρήσεις του μέλλοντος μας, στις οποίες θα συγκεντρώνονται αλληλοεξαρτώμενες και αλληλοϋποστηριζόμενες βιομηχανίες παραγωγής προϊόντων, υπηρεσιών, ειδήσεων και ψυχαγωγίας.
Κάτι σαν Μητροπολιτικά πολυκαταστήματα του Κυβερνοχώρου, όπου ο νέος άνθρωπος, του είδους HOMONET, θα καλύπτει τις διαρκώς αυξανόμενες πλασματικές ή μη ανάγκες του, μέσα σε ένα φαντασιακό πολυχώρο, στον οποίο το Υπάρχειν θα ταυτίζεται με το Καταναλώνειν…
Μια πρώτη ιδέα για τη φύση του κέρδους σε μια διαδικτυακή βιομηχανία, γεννιέται από την παρουσίαση του κ. Τριανταφυλλόπουλου.
Η επιχείρηση του περιέχει τμήματα εμπορίας πάσης φύσεως προϊόντων, τα οποία μπορεί να αγοράσει κανείς απευθείας από το διαδίκτυο, με την πιστωτική του κάρτα, χωρίς να μετακινηθεί ούτε εκατοστό από το σπίτι του και φυσικά, χωρίς να χρειαστεί να λύσει το γρίφο του που θα παρκάρει και του πως θα πείσει τον κάθε κατάκοπο υπάλληλο, να του εξηγήσει πως λειτουργεί και ποιες είναι οι προδιαγραφές του αντικείμενου που τον ενδιαφέρει.
Και το κυριότερο, τα αγαθά που διακινούνται μέσω του ιντερνετ, συνήθως διατίθενται στη μισή τιμή από ότι στο κατάστημα, αφού ο επιχειρηματίας γλιτώνει το κόστος των υπαλλήλων, και του ενοικίου των τεράστιων εκθεσιακών χώρων που απαιτούνται!
Εξόν από το γεγονός ότι ο αναγνώστης/πελάτης του ιστότοπου δεν πρόκειται να πληρώσει άμεσα σε μετρητά, οπότε αυτομάτως ενισχύεται η καταναλωτική του μανία, μιας και το τι θα αγοράσει δεν εξαρτάται πια από το πόσα χρήματα θα έχει στην τσέπη του.
Στην ουσία, ένα διαδικτυακό πολυκατάστημα έχει τη δυνατότητα να προβάλλει και να πωλήσει μεγαλύτερη γκάμα προϊόντων από ότι ο κάθε Κωτσόβολος και σε τιμές που είναι ασυναγώνιστες από τις παραδοσιακές εμπορικές επιχειρήσεις.
Το κέρδος λοιπόν δεν προκύπτει μόνον από τις διαφημίσεις που τυχόν θα προβάλλονται στον βιομηχανικό ιστότοπο, αν και από αυτές πάλι υπάρχει ένα σημαντικό ποσοστό εισπράξεων αλλά κυρίως από μια ξεκάθαρα εμπορική/καταναλωτική δραστηριότητα, η οποία λειτουργεί με μειωμένο κόστος και ενισχύεται από τις σχεδόν απεριόριστες δυνατότητες του διαδικτύου στην ελκυστική προβολή των εμπορεύσιμων προϊόντων.
Το τρένο του μέλλοντος, όπως ορθά το χαρακτήρισε ο ιδρυτής της Ζούγκλας, φαίνεται ότι θα είναι πράγματι οι ιστοβιομηχανίες του διαδίκτυου, ωστόσο έχει ακόμα ενδιαφέρον το ερώτημα, τι είδους όντα πρόκειται να ταξιδεύουν σ΄αυτές τις μελλοντικές σιδηροτροχιές.
Όπως έχει σημασία και το να θέσουμε το ερώτημα τι σόι μεταλλαγές πρόκειται να συμβούν στο ίδιο το διαδίκτυο, το οποίο ήδη έχει αρχίσει να χάνει τον χαρακτήρα της άναρχης, ανεξέλεγκτης, πολύβουης και πολύχρωμης αγοράς πληροφοριών και ιδεών και τείνει να μεταλλαχθεί σε ένα ακόμη Μέσον Μαζικής Χειραγώγησης, όπου τα χρυσά αγόρια των μαζικών φαντασιώσεων, ελέγχουν πλέον σε σημαντικό βαθμό, τα δίκτυα κολοσσούς, σαν το φεησμπουκ και το Γκούγκλ και μέσω αυτών τη διαχείριση της εικονικής πραγματικότητας, η οποία όμως αναδύεται ως η Μόνη Πραγματικότητα
Το ζήτημα δεν είναι αν ο εκκολαπτόμενος ΗΟΜΟΝΕΤ, ο νέος ανθρωπίδης του Διαδικτύου, είναι κάτι τι το «Καλό» ή το «Κακό» διότι η ίδια η φύση των παραδοσιακών συστημάτων αξιών, έχει μπεί οριστικά στο περιθώριο αλλά το τι είδους χαρακτηριστικά θα φέρει και με ποιες δυναμικές διαδικασίες θα διαμορφώσει τη ζωή.
Προφανώς είναι πολύ νωρίς ακόμα για να διακινδυνεύσουμε μια πρώτη σκιαγράφηση του ΗΟΜΟΝΕΤ και της εικόνας της Νέας Γης, που αρχίζει μόλις να χαράζει, μέσα από τα θολά πλαίσια του παρόντος, ωστόσο έχει σημασία να επισημάνουμε ένα ακόμα στοιχείο από την εκπληκτική εκπομπή του κ. Τριανταφυλλόπουλου [ίσως και την τελευταία του στην παραδοσιακή τηλεόραση?]
Προκειμένου λοιπόν να εισάγει τους θεατές του στο θέμα της Zougla.gr, ο πολύ έμπειρος αυτός δημοσιογράφος, παρουσίασε πρώτα την ομάδα των αγανακτισμένων, που φιλοξενούσε στην εκπομπή του.
Και μέσω αυτών, πέρασε κατευθείαν στην παρουσίαση/διαφήμιση της κολοσσιαίας επιχείρησης του.
Αν αφήσουμε στην άκρη το γεγονός, πως ήταν ελαφρώς άκομψο να χρησιμοποιήσει πρόσωπα από ένα κίνημα που θέλει να λέει ότι διαθέτει κάποια πολιτική υπόσταση για να εισάγει στο ψητό της διαδικτυακής δραστηριότητας του, πράγμα όμως που δεν ενόχλησε κανέναν, φαίνεται πολύ λογικό [και εύστοχο] να επιχειρήσει αυτό το καλομελετημένο πέρασμα. Διότι ακριβώς το κοινό των αγανακτισμένων αποτελείται από τους εν δυνάμει αναγνώστες/πελάτες της Ζούγκλας και κάθε διαδικτυακού μεγαθήριου, που στήνεται ήδη ή πρόκειται να στηθεί στο κοντινό μας μέλλον.
Δεν είναι μόνον ότι η «επανάσταση των αγανακτισμένων» χρησιμοποίησε το ιντερνετ ως μέσον επικοινωνίας, για να διευθετηθούν οι πρακτικές λεπτομέρειες των συναντήσεων και της εν γένει οργάνωσης της «πλατείας» αλλά είναι πάνω απ όλα τα γεγονός ότι οι «αγανακτισμένοι» έχουν μία ήδη διαμορφωμένη σχέση με το διαδίκτυο, όπου εκεί ενημερώνονται, εκεί αγοράζουν πολλάκις το αγαθό ή την υπηρεσία, όπου εκεί συναντούν τους εικονικούς φίλους τους και, ενδεχομένως, εκεί ερωτεύονται…
Ο ΗΟΜΟΝΕΤ ή, έστω ένα πρόπλασμα του, πιστεύω πως ήτανε παρών στην εκπομπή της Ζουγκλας και απλώς ο δημοσιογράφος με την αδιαμφισβήτητη εμπειρία του, το εντόπισε και το εκμεταλλεύθηκε.
Είτε μας αρέσει, είτε όχι [και δεν έχει καμία σημασία να το αξιολογήσουμε μέσα από έναν παρωχημένο κώδικα αξιών] φαίνεται να δημιουργείται ένα είδος ψυχοσωματικής μετάλλαξης του ανθρώπινου γένους, που σύντομα θα κληθεί να παίξει τον κυρίαρχο ρόλο στην εξελικτική βαθμίδα του μέλλοντος.
Ο διαδικτυακός άνθρωπος, που σε αντιδιαστολή με τον Homo sapiens, συναρτά το αντικείμενο με την εικόνα του αντικειμένου, εσωτερικεύοντας έτσι τον Έξω κόσμο και μεταθέτοντας τις διεργασίες κατανόησης του Εαυτού από τη αριστοτελική σχέση «αίσθησης και πράγματος» στην κυβερνοδιάσταση «εικόνας και Εαυτού, ως εικόνα» - είναι πλέον εδώ, ανάμεσα μας.
Δεν έχουμε παρά να τον περιμένουμε.
Ή, να δραπετεύσουμε από το Μέλλον…
Λευτέρης Πανούσης
Είναι γνωστό τοις πάσι ότι ο άνθρωπος αυτός τα κατάφερε να αναρριχηθεί στον Νούμερο Ένα αστέρα της τηλεοπτικής δημοσιογραφίας και συνεπώς η απόφαση του να εγκαταλείψει την τηλεόραση, φανερώνει πάρα πολλά για το μέλλον των ΜΜΕ, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Ο ίδιος χαρακτήρισε τα παραδοσιακά μέσα χειραγώγησης των μαζών, ως το «τρένο που φεύγει», ενώ τα στοιχεία που παρέθεσε για την ανταπόκριση των χρηστών του Ιντερνετ στο διαδικτυακό του τόπο, ειλικρινώς σου κόβουν τη λαλιά.
Φαίνεται λοιπόν [και δεν έχουμε κανένα λόγο να αμφισβητήσουμε τα στοιχεία, τα οποία παράγονται από μηχανές ελέγχου της επισκεψιμότητας] ότι η zougla.gr δέχεται περίπου 12.000.000 επισκέψεις την ημέρα, ενώ οι σχεδόν μόνιμοι αναγνώστες της, υπερβαίνουν τα 6.000.000. Συγκριτικά βρίσκεται αυτή τη στιγμή πιο πάνω από το twiter και τείνει να προσεγγίσει τη wikipedia. Και όλα αυτά στον κυβερνοχώρο του παγκόσμιου ιστού και όχι στα περιορισμένα όρια εμβέλειας που μπορεί να διαθέτει ένα τηλεοπτικό κανάλι, πράγμα που σημαίνει ότι ακούγεται ή διαβάζεται από όσους μιλούν την ελληνική γλώσσα, απανταχού του πλανήτη.
Φυσικά, η στροφή της δημοσιογραφικής αφρόκρεμας προς το διαδίκτυο δεν αφορά μόνο τον κ. Τριανταφυλλόπουλο.
Τα ίδια πράττουν ήδη άπαντες οι μικροί, μεσαίοι και μεγάλοι αστέρες των παραδοσιακών ΜΜΕ, όπως ο κ. Χαρδαβέλας με το Newsbeast.gr ή ο κ. Κούλογλου με το TVXS ή οι κ.κ. Τσίμας, Δαβαράκης, Θεοδωράκης κ.λπ. με το Protagon.gr και άλλοι πολλοί.
Φαίνεται ότι έχει δρομολογηθεί μια νέα πορεία διακίνησης και διαχείρισης των πληροφοριών, στην οποία εισέρχονται σωρηδόν πλέον οι πολυεθνικές εταιρείες για να ελέγξουν την παράλληλη διακίνηση των άϋλων και υλικών αγαθών που παράγουν στις υποτελείς χώρες του φτηνού εργατικού δυναμικού, μία εκ των οποίων πρόκειται να γίνει σύντομα και η χώρα μας.
Ο κ. Τριανταφυλλόπουλος όμως έδωσε μια άλλη διάσταση στη νέα αυτή πορεία, φωτίζοντας με ειλικρίνεια και δημοσιογραφική εμπειρία, διάφορες πλευρές της, που ίσως δεν είναι γνωστές στους χρήστες του διαδικτύου.
Καταρχήν, όταν μιλάμε για τη δημιουργία και τη διοίκηση ενός ιστότοπου της εμβέλειας της Ζούγκλας, θα πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι αναφερόμαστε σε μια εξαιρετικά πρωτοποριακή επιχείρηση, που απαιτεί κεφάλαια, εργαζόμενους, πάγιες εγκαταστάσεις, εξοπλισμό και άριστα διαρθρωμένες δημόσιες σχέσεις.
Οι εικόνες που μεταδόθηκαν από τις εγκαταστάσεις του ιστότοπου, στις οποίες εργάζονται επαγγελματίες δημοσιογράφοι, τεχνικοί, λογιστές, διοικητικοί υπάλληλοι και ένα σωρό άλλοι άνθρωποι και εμπεριέχει τόσο τις καθαυτό ειδησεογραφικές υπηρεσίες, όσο και τμήματα προώθησης και εμπορίας προϊόντων, καθώς και ένα άρτια εξοπλισμένο στούντιο διαδικτυακού ραδιοφώνου, οδηγούν άμεσα στο καίριο ερώτημα – από πού προκύπτει το κέρδος;
Διότι οι διαδικτυακοί τόποι, όπως το facebook, η Zougla, το Twiiter, το Google κ.λπ. δεν είναι τίποτε άλλο παρά οι θηριώδεις επιχειρήσεις του μέλλοντος μας, στις οποίες θα συγκεντρώνονται αλληλοεξαρτώμενες και αλληλοϋποστηριζόμενες βιομηχανίες παραγωγής προϊόντων, υπηρεσιών, ειδήσεων και ψυχαγωγίας.
Κάτι σαν Μητροπολιτικά πολυκαταστήματα του Κυβερνοχώρου, όπου ο νέος άνθρωπος, του είδους HOMONET, θα καλύπτει τις διαρκώς αυξανόμενες πλασματικές ή μη ανάγκες του, μέσα σε ένα φαντασιακό πολυχώρο, στον οποίο το Υπάρχειν θα ταυτίζεται με το Καταναλώνειν…
Μια πρώτη ιδέα για τη φύση του κέρδους σε μια διαδικτυακή βιομηχανία, γεννιέται από την παρουσίαση του κ. Τριανταφυλλόπουλου.
Η επιχείρηση του περιέχει τμήματα εμπορίας πάσης φύσεως προϊόντων, τα οποία μπορεί να αγοράσει κανείς απευθείας από το διαδίκτυο, με την πιστωτική του κάρτα, χωρίς να μετακινηθεί ούτε εκατοστό από το σπίτι του και φυσικά, χωρίς να χρειαστεί να λύσει το γρίφο του που θα παρκάρει και του πως θα πείσει τον κάθε κατάκοπο υπάλληλο, να του εξηγήσει πως λειτουργεί και ποιες είναι οι προδιαγραφές του αντικείμενου που τον ενδιαφέρει.
Και το κυριότερο, τα αγαθά που διακινούνται μέσω του ιντερνετ, συνήθως διατίθενται στη μισή τιμή από ότι στο κατάστημα, αφού ο επιχειρηματίας γλιτώνει το κόστος των υπαλλήλων, και του ενοικίου των τεράστιων εκθεσιακών χώρων που απαιτούνται!
Εξόν από το γεγονός ότι ο αναγνώστης/πελάτης του ιστότοπου δεν πρόκειται να πληρώσει άμεσα σε μετρητά, οπότε αυτομάτως ενισχύεται η καταναλωτική του μανία, μιας και το τι θα αγοράσει δεν εξαρτάται πια από το πόσα χρήματα θα έχει στην τσέπη του.
Στην ουσία, ένα διαδικτυακό πολυκατάστημα έχει τη δυνατότητα να προβάλλει και να πωλήσει μεγαλύτερη γκάμα προϊόντων από ότι ο κάθε Κωτσόβολος και σε τιμές που είναι ασυναγώνιστες από τις παραδοσιακές εμπορικές επιχειρήσεις.
Το κέρδος λοιπόν δεν προκύπτει μόνον από τις διαφημίσεις που τυχόν θα προβάλλονται στον βιομηχανικό ιστότοπο, αν και από αυτές πάλι υπάρχει ένα σημαντικό ποσοστό εισπράξεων αλλά κυρίως από μια ξεκάθαρα εμπορική/καταναλωτική δραστηριότητα, η οποία λειτουργεί με μειωμένο κόστος και ενισχύεται από τις σχεδόν απεριόριστες δυνατότητες του διαδικτύου στην ελκυστική προβολή των εμπορεύσιμων προϊόντων.
Το τρένο του μέλλοντος, όπως ορθά το χαρακτήρισε ο ιδρυτής της Ζούγκλας, φαίνεται ότι θα είναι πράγματι οι ιστοβιομηχανίες του διαδίκτυου, ωστόσο έχει ακόμα ενδιαφέρον το ερώτημα, τι είδους όντα πρόκειται να ταξιδεύουν σ΄αυτές τις μελλοντικές σιδηροτροχιές.
Όπως έχει σημασία και το να θέσουμε το ερώτημα τι σόι μεταλλαγές πρόκειται να συμβούν στο ίδιο το διαδίκτυο, το οποίο ήδη έχει αρχίσει να χάνει τον χαρακτήρα της άναρχης, ανεξέλεγκτης, πολύβουης και πολύχρωμης αγοράς πληροφοριών και ιδεών και τείνει να μεταλλαχθεί σε ένα ακόμη Μέσον Μαζικής Χειραγώγησης, όπου τα χρυσά αγόρια των μαζικών φαντασιώσεων, ελέγχουν πλέον σε σημαντικό βαθμό, τα δίκτυα κολοσσούς, σαν το φεησμπουκ και το Γκούγκλ και μέσω αυτών τη διαχείριση της εικονικής πραγματικότητας, η οποία όμως αναδύεται ως η Μόνη Πραγματικότητα
Το ζήτημα δεν είναι αν ο εκκολαπτόμενος ΗΟΜΟΝΕΤ, ο νέος ανθρωπίδης του Διαδικτύου, είναι κάτι τι το «Καλό» ή το «Κακό» διότι η ίδια η φύση των παραδοσιακών συστημάτων αξιών, έχει μπεί οριστικά στο περιθώριο αλλά το τι είδους χαρακτηριστικά θα φέρει και με ποιες δυναμικές διαδικασίες θα διαμορφώσει τη ζωή.
Προφανώς είναι πολύ νωρίς ακόμα για να διακινδυνεύσουμε μια πρώτη σκιαγράφηση του ΗΟΜΟΝΕΤ και της εικόνας της Νέας Γης, που αρχίζει μόλις να χαράζει, μέσα από τα θολά πλαίσια του παρόντος, ωστόσο έχει σημασία να επισημάνουμε ένα ακόμα στοιχείο από την εκπληκτική εκπομπή του κ. Τριανταφυλλόπουλου [ίσως και την τελευταία του στην παραδοσιακή τηλεόραση?]
Προκειμένου λοιπόν να εισάγει τους θεατές του στο θέμα της Zougla.gr, ο πολύ έμπειρος αυτός δημοσιογράφος, παρουσίασε πρώτα την ομάδα των αγανακτισμένων, που φιλοξενούσε στην εκπομπή του.
Και μέσω αυτών, πέρασε κατευθείαν στην παρουσίαση/διαφήμιση της κολοσσιαίας επιχείρησης του.
Αν αφήσουμε στην άκρη το γεγονός, πως ήταν ελαφρώς άκομψο να χρησιμοποιήσει πρόσωπα από ένα κίνημα που θέλει να λέει ότι διαθέτει κάποια πολιτική υπόσταση για να εισάγει στο ψητό της διαδικτυακής δραστηριότητας του, πράγμα όμως που δεν ενόχλησε κανέναν, φαίνεται πολύ λογικό [και εύστοχο] να επιχειρήσει αυτό το καλομελετημένο πέρασμα. Διότι ακριβώς το κοινό των αγανακτισμένων αποτελείται από τους εν δυνάμει αναγνώστες/πελάτες της Ζούγκλας και κάθε διαδικτυακού μεγαθήριου, που στήνεται ήδη ή πρόκειται να στηθεί στο κοντινό μας μέλλον.
Δεν είναι μόνον ότι η «επανάσταση των αγανακτισμένων» χρησιμοποίησε το ιντερνετ ως μέσον επικοινωνίας, για να διευθετηθούν οι πρακτικές λεπτομέρειες των συναντήσεων και της εν γένει οργάνωσης της «πλατείας» αλλά είναι πάνω απ όλα τα γεγονός ότι οι «αγανακτισμένοι» έχουν μία ήδη διαμορφωμένη σχέση με το διαδίκτυο, όπου εκεί ενημερώνονται, εκεί αγοράζουν πολλάκις το αγαθό ή την υπηρεσία, όπου εκεί συναντούν τους εικονικούς φίλους τους και, ενδεχομένως, εκεί ερωτεύονται…
Ο ΗΟΜΟΝΕΤ ή, έστω ένα πρόπλασμα του, πιστεύω πως ήτανε παρών στην εκπομπή της Ζουγκλας και απλώς ο δημοσιογράφος με την αδιαμφισβήτητη εμπειρία του, το εντόπισε και το εκμεταλλεύθηκε.
Είτε μας αρέσει, είτε όχι [και δεν έχει καμία σημασία να το αξιολογήσουμε μέσα από έναν παρωχημένο κώδικα αξιών] φαίνεται να δημιουργείται ένα είδος ψυχοσωματικής μετάλλαξης του ανθρώπινου γένους, που σύντομα θα κληθεί να παίξει τον κυρίαρχο ρόλο στην εξελικτική βαθμίδα του μέλλοντος.
Ο διαδικτυακός άνθρωπος, που σε αντιδιαστολή με τον Homo sapiens, συναρτά το αντικείμενο με την εικόνα του αντικειμένου, εσωτερικεύοντας έτσι τον Έξω κόσμο και μεταθέτοντας τις διεργασίες κατανόησης του Εαυτού από τη αριστοτελική σχέση «αίσθησης και πράγματος» στην κυβερνοδιάσταση «εικόνας και Εαυτού, ως εικόνα» - είναι πλέον εδώ, ανάμεσα μας.
Δεν έχουμε παρά να τον περιμένουμε.
Ή, να δραπετεύσουμε από το Μέλλον…
Λευτέρης Πανούσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΔΕΝ ΒΡΊΖΟΥΜΕ Ή ΠΡΟΣΒΆΛΟΥΜΕ,ΑΛΛΙΩΣ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ ΑΜΕΣΩΣ