Τα μυστικά των μενού των εστιατορίων

της Λένας Φουτσιτζη

Κανόνας #1
Τοποθετήστε το πιάτα και τα ποτά στο μενού σας στη σωστή θέση, υπάρχουν συγκεκριμένες περιοχές του μενού που δίνουν περισσότερες παραγγελίες από άλλες, χρησιμοποιήστε το προς όφελός σας. Η πιο δελεαστική περιοχή
βρίσκεται στο μεσαίο τρίτο της δεξιάς σελίδας – εκεί πρέπει να τοποθετήσετε τα πιάτα με το μεγαλύτερο ποσοστό κέρδους. Το δεύτερο καλύτερο σημείο είναι το ένα τρίτο που βρίσκεται στην πάνω πλευρά και το τελευταίο αυτό που βρίσκεται στο ένα τρίτο της κάτω πλευράς.
Κανόνας #4
Πολλά εστιατόρια δεν δίνουν την απαραίτητη προσοχή στον τρόπο που ορίζουν τις τιμές των προϊόντων. Οι τιμές σας πρέπει να βρίσκονται κάτω από συγκεκριμένα όρια όπως το 10, 20 και 5. Για παράδειγμα οι τιμές πρέπει να είναι 9.99, 19.95, 4.95. Αυτά τα όρια είναι ψυχολογικά και έτσι δίνετε την εντύπωση ότι αυτά τα πιάτα είναι πιο φτηνά. Μην το κάνετε όμως με όλα τα πιάτα, οι πελάτες σας θα το καταλάβουν.


Δεν ξέρω αν τα ελληνικά εστιατόρια ακολουθούν αυτούς τους κανόνες, αυτές είναι αμερικάνικες συμβουλές, αλλά επειδή η Αμερική έχει εισχωρήσει παντού, υποθέτω ότι κάποιοι θα τα ξέρουν και θα τα ακολουθούν. Δεν το θεωρώ απάτη ή πρόβλημα – όταν πουλάς κάτι, πρέπει να έχεις στρατηγική, ακόμα και αν ο πελάτης έχει ήδη μπει στο μαγαζί σου. Φαίνεται ότι  ειδικά ο πρώτος κανόνας είναι αδιαμφισβήτητος, και όλα τα μενού είναι έτσι σχεδιασμένα. Μάλιστα, υπάρχει και σχετικό διάγραμμα:



Όμως πρόσφατα, μία ερευνήτρια του τομέα τουριστικών επαγγελμάτων του πανεπιστημίου του Σαν Φραντσίσκο αναρωτήθηκε αν αυτός ο κανόνας πραγματικά ισχύει, ή αν είναι μία φήμη που κυκλοφορεί χωρίς να την αμφισβητεί κανείς. Σκέφτηκε ότι η ίδια δεν διαβάζει έτσι τα μενού, οπότε γιατί να το κάνουν οι άλλοι;

Έτσι, χρησιμοποιώντας κάμερες που παρακολουθούν την κίνηση του ματιού, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο πρώτος κανόνας του μενού είναι κανόνας επειδή κανείς δεν τον έχει αμφισβητήσει ακόμα:



Οι άνθρωποι λοιπόν δεν είναι τόσο επιπόλαιοι όταν διαβάζουν το μενού, αλλά το διαβάζουν όπως διαβάζουν ένα βιβλίο, από την αρχή μέχρι το τέλος.

Μενού, βίντατζ

Νέα Υόρκη, 1843


Πριν εμφανιστούν οι κανόνες του μάρκετινγκ ο κόσμος διάβαζε μενού επίσης, χωρίς να υποψιάζεται μυστικές πωλήσεις και χειρισμούς. Τα παλιά μενού έχουν μεγάλο ενδιαφέρον, γιατί δε δείχνουν μόνο τις τιμές αλλά τις μόδες και τα γούστα των ανθρώπων.


Glendale, 1920




Η ψυχεδέλεια του '70

Μενού, φοιτητική μανία

Οι στοίβες από take-out στα φοιτητικά σπίτια είναι σαν τις βρύσες και τις πρίζες, απαραίτητες. Ένας φοιτητής του Χάρβαρντ βασιζόταν πάνω στη συλλογή του τόσο πολύ, που όταν την έχασε ξεκίνησε να σκανάρει τους καταλόγους για να είναι σίγουρος ότι δεν θα τους ξαναχάσει ποτέ. Ο κόπος του και η επιμονή του, όλα σε ένα site.

Εσείς, πώς διαβάζετε τα μενού;


lifo.gr