Μνημείο ασάφειας είναι το έγγραφο – επιστολή της «Εθνικής Τράπεζας» της 21ης Ιουλίου 2003 προς έναν ενδιαφερόμενο ιδιώτη ο οποίος ζήτησε να πληροφορηθεί περί της αξίας μετοχών της «Τράπεζας της...
Ανατολής».Η τράπεζα ενθυμείται τον νόμο 18/1944 ( νόμος Σβώλου) και επανέρχεται σε αυτόν. Όλως περιέργως το 1948, τέσσερα μόλις χρόνια από την ισχύ του νόμου αυτού, η «Εθνική» είχε …ξεχάσει να τον αναφέρει σε απαντητική επιστολή της προς την «Ιωνική Τράπεζα» η οποία ζητούσε τον προσδιορισμό της αξίας αυτών των μετοχών.
Το 2003 τον ενθυμείται και απαντά πώς η αξία των μετοχών έχουν επί της ουσίας εκμηδενιστεί, οι μετοχές τις «Τράπεζας της Ανατολής» έχουν ακυρωθεί και σε οποιαδήποτε περίπτωση το όλον ζήτημα έχει παραγραφεί. Προφανώς ο πολίτης που ερωτούσε δεν επανήλθε ποτέ στο αίτημα του όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των δικαιούχων οι οποίοι από το 1932 και μετά επιχειρούν να βγάλουν άκρη σε αυτήν την υπόθεση.
Το ζήτημα είναι πώς και εν έτι 2003 η εν λόγω τράπεζα επιχειρεί να εμπλέξει την ειδική εκκαθάριση η οποία σύμφωνα με τα υφιστάμενα μέχρι στιγμής έγγραφα δεν φαίνεται να ολοκληρώθηκε ποτέ, έναν νόμο του 1944 ο οποίος παρουσιάζεται ως πανάκεια αν και προστατεύει ρητώς δικαιούχους αξιογράφων και την διαδικασία συγχώνευσης της Τράπεζας της Ανατολής με την Εθνική, η οποία κατά τις αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων των δύο τραπεζών η οποία έπρεπε να υλοποιηθεί εντός ενός αυστηρά προκαθορισμένου νομικού πλαισίου.
Το αποτέλεσμα είναι η επανάληψη (ως μήτηρ πάσης μαθήσεως) του ιδίου μοτίβου ως απάντηση σε κάθε ενδιαφερόμενο πολίτη ο οποίος δεν είναι υποχρεωμένος ούτε δύναται να γνωρίζει όλο το ιστορικό μιας τραπεζικής πράξης τέτοιου βεληνεκούς.
Είναι φυσιολογικό μετά από τέτοιες απαντήσεις ο κάθε δικαιούχος να απογοητεύεται ή και να πείθεται οπότε δεν επανέρχεται στο αίτημα του.
Δείτε το έγγραφο του 2003 και συγκρίνετε το με όλα τα προηγούμενα που δημοσιοποίησε η «zougla.gr». Επί της ουσίας έχουν εξέλθει της ίδιας μήτρας και ας πέρασαν τα χρόνια από το 1932. Απουσιάζουν δηλαδή από αυτά κάθε επίσημη ,γραπτή αναφορά, με αξιόπιστες έγγραφες αποδείξεις πώς αυτή η ειδική εκκαθάριση ολοκληρώθηκε.
Το 2003 τον ενθυμείται και απαντά πώς η αξία των μετοχών έχουν επί της ουσίας εκμηδενιστεί, οι μετοχές τις «Τράπεζας της Ανατολής» έχουν ακυρωθεί και σε οποιαδήποτε περίπτωση το όλον ζήτημα έχει παραγραφεί. Προφανώς ο πολίτης που ερωτούσε δεν επανήλθε ποτέ στο αίτημα του όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των δικαιούχων οι οποίοι από το 1932 και μετά επιχειρούν να βγάλουν άκρη σε αυτήν την υπόθεση.
Το ζήτημα είναι πώς και εν έτι 2003 η εν λόγω τράπεζα επιχειρεί να εμπλέξει την ειδική εκκαθάριση η οποία σύμφωνα με τα υφιστάμενα μέχρι στιγμής έγγραφα δεν φαίνεται να ολοκληρώθηκε ποτέ, έναν νόμο του 1944 ο οποίος παρουσιάζεται ως πανάκεια αν και προστατεύει ρητώς δικαιούχους αξιογράφων και την διαδικασία συγχώνευσης της Τράπεζας της Ανατολής με την Εθνική, η οποία κατά τις αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων των δύο τραπεζών η οποία έπρεπε να υλοποιηθεί εντός ενός αυστηρά προκαθορισμένου νομικού πλαισίου.
Το αποτέλεσμα είναι η επανάληψη (ως μήτηρ πάσης μαθήσεως) του ιδίου μοτίβου ως απάντηση σε κάθε ενδιαφερόμενο πολίτη ο οποίος δεν είναι υποχρεωμένος ούτε δύναται να γνωρίζει όλο το ιστορικό μιας τραπεζικής πράξης τέτοιου βεληνεκούς.
Είναι φυσιολογικό μετά από τέτοιες απαντήσεις ο κάθε δικαιούχος να απογοητεύεται ή και να πείθεται οπότε δεν επανέρχεται στο αίτημα του.
Δείτε το έγγραφο του 2003 και συγκρίνετε το με όλα τα προηγούμενα που δημοσιοποίησε η «zougla.gr». Επί της ουσίας έχουν εξέλθει της ίδιας μήτρας και ας πέρασαν τα χρόνια από το 1932. Απουσιάζουν δηλαδή από αυτά κάθε επίσημη ,γραπτή αναφορά, με αξιόπιστες έγγραφες αποδείξεις πώς αυτή η ειδική εκκαθάριση ολοκληρώθηκε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΔΕΝ ΒΡΊΖΟΥΜΕ Ή ΠΡΟΣΒΆΛΟΥΜΕ,ΑΛΛΙΩΣ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ ΑΜΕΣΩΣ