Ο βίος και η πολιτεία του Χοακίν Γκούζμαν

Γυρίζεις το βλέμμα σου ενώ περπατάς με συγκρατημένη εγρήγορση πάνω στη γέφυρα που σε οδηγεί πέρα από τα σύνορα του φόβου, στο Ελ Πάσο και αντικρίζεις το αποθαρρυντικό θέαμα μιας εγκαταλειμμένης μεθοριακής πόλης. 

Της Χουάρεθ, εκεί όπου κατέφυγε καθημαγμένος ο Τζος Μπρολίν από την απάνθρωπη νοσηρότητα του Χαβιέ Μπαρδέμ στο «No Country for Old Men»! 


Μιας πόλης – βασίλειο της παραδοξότητας, όπου συμβιώνουν η αγάπη και η άφατη βία. Η άξεστη πολυτέλεια με την ανυπόφορη φτώχια. Το ευκαιριακό σεξ με την τρομακτική τραχύτητα των πληρωμένων δολοφόνων. Η ανείπωτη ομορφιά της άγριας φύσης και ο φόβος που προκαλείται από τον άνθρωπο. 

Από έναν άνθρωπο που δεν είναι προικισμένος εμφανισιακά από τη φύση αλλά όπως μαρτυρούν αφοπλιστικά οι αρχές του Μεξικού είναι ο «πιο έξυπνος κακοποιός που έχουν ποτέ αντιμετωπίσει»! 

Αντικρίζοντας τον κόσμο από το 1 μέτρο και 55 εκατοστά ο «Κοντούλης» Χοακίν Γκούζμαν είχε πάντοτε υψηλές φιλοδοξίες. 

Σήμερα ο 51χρονος «βασιλιάς της κόκας», ένας ρέμπελος επίγονος του Πάμπλο Εσκομπάρ, είναι ο τρόμος προσωποποιημένος που αιωρείται πάνω από το Μεξικό! 

Υπεύθυνος σύμφωνα με τις αρχές για τους περισσότερους από τους 7000 φόνους που έχουν διαπραχθεί σχεδόν δύο χρόνια στον αμείλικτο πόλεμο των καρτέλ στο Μεξικό. 

Ο Γκούζμαν ο οποίος ελέγχει το καρτέλ της Σιναλόα εξερράγη όταν οι αντίπαλοι της Χουάρεθ θέλησαν να … «φορολογήσουν» το πέρασμα των τεράστιων ποσοτήτων κοκαΐνης προς την Αμερική πριν από περίπου δύο χρόνια. 

Αυτή ήταν η σπίθα που άναψε μια πυρκαγιά συμφερόντων που μαίνεται ως και σήμερα στην μαρτυρική Χουάρεθ με χιλιάδες ανθρώπους να έχουν χάσει τη ζωή τους. 

Πριν λίγους μήνες τα πιτσιρίκια που κατευθύνονταν με την παιδική τους ανεμελιά στο σχολείο αντίκρισαν το θέαμα που θα παραμείνει σαν τατουάζ για πάντα στο μυαλό τους… 

Ένας άνδρας με μάσκα γουρουνιού να αιωρείται στο κενό. Κρεμασμένος, με τις αλογόμυγες να λιγουρεύονται το ξεραμένο αίμα του θύματος των Ζέτα. 

Της διαβόητης ομάδας διεστραμμένων δολοφόνων που αυτομόλησαν από τον στρατό για να υπηρετήσουν τον «Κοντούλη» και το χόμπι τους είναι οι θεαματικοί αποκεφαλισμοί και τα δεξιοτεχνικά βασανιστήρια. 

Αυτοί είναι που μολύνουν κάθε βόλτα στην Χουάρεθ με τρόμο. Χιλιάδες άτομα στέκονται στη νεκρά ζώνη ανάμεσα στη βίαιη απανθρωπιά και την ανήμπορη απελπισία ενώ ο Γκούζμαν προσπαθεί να αυξήσει τα κέρδη του, τα οποία των κατατάσσουν στην 701η θέση πλουτισμού της βίβλου των μεγιστάνων. 

Από το 2001 όταν και δραπέτευσε από φυλακή υψίστης ασφαλείας παραχωμένος σε ένα καλάθι… άπλυτων ρούχων ο Γκούζμαν παραμένει μια σιωπηλή σκιά που δυναστεύει το Μεξικό. 

Αλλάζει κάθε ημέρα κινητό τηλέφωνο για να μην εντοπιστεί στην βραχώδη γη του Χρυσού Τριγώνου, όπου περικλείει την Σιναλόα, την Τσιουάουα και το Ντουράνγο. 

Χρησιμοποιώντας ένα ευρύ δίκτυο ασφαλών σπιτιών που εκτείνονται από ταπεινές χασιέντας μέχρι και σπηλιές κατορθώνει να παραμένει άθικτος από τις αρχές, την πλειονότητα των οποίων δωροδοκεί με ευκολία. 

Άλλωστε οι αστυνομικοί, ιδιαίτερα στο Μεξικό, είναι μια ξεχωριστή κοινωνία, περιχαρακωμένη στην τελετουργία του κέρδους, που εισπράττει τον φόβο και την περιφρόνηση του κόσμου. 

Οι αστυνομικές αρχές του Μεξικού σε συνεργασία με αυτές των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής έχουν αποδυθεί σε πλείστες όσες προσπάθειες σύλληψης του που όλες κατέληξαν φαλιρισμένες. 

Η χρεοκοπία τους αποκαλύπτεται στα λόγια ενός Αμερικανού σπεσιαλίστα της δίωξης Ναρκωτικών. «Είναι σχεδόν άπιαστος. Την στιγμή που θα στείλουμε ένα ελικόπτερο εκεί όπου νομίζουμε ότι βρίσκεται, έχουμε ήδη «καεί» από κάποιον πληροφοριοδότη». 

Δύο φορές βρέθηκαν κοντά στη σύλληψη του οι αρχές από το 2001 όταν και δραπέτευσε. Πριν από περίπου 5 χρόνια, τον Νοέμβριο του 2004, μια επίλεκτη μονάδα 100 εξαιρετικά εκπαιδευμένων αστυνομικών βρέθηκαν έξω από το ράντσο του στη Σιναλόα. 

Η επιχείρηση πήγε περίφημα μέχρι να αποκαλυφτεί ότι ο Γκούζμαν είχε δραπετεύσει έπειτα από πληροφορία που είχε λάβει. 

Το 2007 η αστυνομία γνώριζε ότι ο Γκούζμαν θα παντρευτεί την 18χρονη σύζυγο του στα βορειοδυτικά του Ντουράνγκο. Είχε κληθεί πλήθος του υποκόσμου του Μεξικού για να γιορτάσουν με τον Γκούζμαν την ευτυχέστερη ημέρα του. 

Οι επικεφαλείς της αστυνομίας παρότι γνώριζαν ημέρες πριν τον τόπο του μυστηρίου προτίμησαν να μην σκεφτούν καν να οργανώσουν μια αποστολή σύλληψης του. 

Πίστευαν ότι θα ήταν αυτοκτονίας, με την τόσο καλά φρουρούμενη περιοχή από τις παραμιλιταριστικές δυνάμεις του Γκούζμαν. 

Και ενώ ο «Κοντούλης» παραμένει μια αδιόρατη σκιά που κυβερνά το Μεξικό οι κάτοικοι της Χουάρεθ θυμίζουν τα «φαντάσματα» του Γουσταύου Ντορέ στην εικονογράφηση της Θείας Κωμωδίας του Δάντη. 

Αιωρούνται σαν τους καταδικασμένους με τις φλόγες της κόλασης να τους σιγοκαίνε σε μια σχεδόν ακατανόητα απάνθρωπη διελκυστίνδα εξουσίας που λαμβάνει χώρα στην μαρτυρική πόλη τους. 

Εκεί όπου ο ήλιος ξεπρόβαλε κοπιαστικά και απρόθυμα και πριν την έλευση του Γκούζμαν όταν ανακαλύπτονταν πτώματα κακοποιημένων σεξουαλικά γυναικών πεταμένα στις χωματερές. 

Άψυχα κορμιά με πρόσωπα πασαλειμμένα από επίφοβη ωχρότητα που έχουν μετατρέψει την Χουάρεθ σε ένα γιγάντιο νεκροταφείο, όπου έχει βρει κατάλυμα ο πόνος και οι κρίσεις καταληψίας που δεν αφήνουν καμιά ανάμνηση παρά μονάχα αλησμόνητους φόβους στα όνειρα. 

Καθώς τα φώτα χαμηλώνουν στην Χουάρεθ ο τρόμος τρυπώνει μέσα από τα σκονισμένα παντζούρια, ενώ οι κάτοικοι, σε ένα παιχνίδι υψηλής ειρωνείας διασκεδάζουν με τα "narcocorrido", τα τραγούδια που αποθεώνουν τους εμπόρους και μελλοντικούς φονιάδες τους 

Ο «Κοντούλης» στην ασφάλεια των καταφυγίων του παραμένει ασυγκίνητος και αδιάφορος στον πόνο των ανθρώπων, τρεφόμενος άσεμνα σαν βδέλλα από τις άχρηστες προσευχές τους, όταν αντικρίζουν την κάνη των όπλων. 

Την σκέψη του μπορεί να τρυπανίζει μια φράση του Μπουκόφσκι. «Οι μόνοι άνθρωποι που ξέρουν τι θα πει έλεος είναι αυτοί που το χρειάζονται»… Αυτός δεν το χρειάστηκε ποτέ! Ως σήμερα…



men24.gr