Ρολά Κανέλας για σκότωμα...

Σκηνικό: Kέντρο. Χειμώνας... Κρύο. Για την ακρίβεια ψοφόκρυο. Κατά προτίμηση γιορτές, με λίγο χιόνι (αλλά θα κάνουμε και παραχώρηση σ'αυτό). Ας πούμε ότι είναι μία απ'αυτές τις μέρες τώρα που ρίχνει της μη-πω τη βροχή και σταματημό δεν έχει. Εμένα προσωπικά η κατάσταση με καταθλίβει, δεν ξέρω για σας. Άσε, έρχεται και εξεταστική... Τι να λέω τώρα. Θέλω κάτι να μ'ανεβάσει. Έχω όρεξη για γλυκό, ζεστό, αλλά όχι ζεστή σοκολάτα, είμαι πέρα απ'αυτό το εύκολα ικανοποιήσιμο στάδιο, δυστυχώς. Κάτι φαγώσιμο, να το τρως και να σου δημιουργεί αμέσως ευχάριστες χειμωνιάτικες αναμνήσεις, να τις θυμάσαι στο μετέπειτα χαμογελώντας αμυδρά. Αλλά πού κατευθύνεται κανείς για κάτι τέτοιο;



Μία είναι η λύση: Cinnabon. Και πολύ άργησα...
Αυτή η μικρή γωνίτσα της Στοάς Κοραή, εκεί, απέναντι απ'το Starbucks, κάνει κάτι μικρά λαχταριστά θαύματα καθημερινά. Ζεστή ζύμη που είχε ορεξούλες και κυλίστηκε μαζί με μίγμα κανέλας και πασαλείφτηκε μετά με κρέμα (creamcheese, όπως λέγεται το συγκεκριμένο) και ξηρούς καρπούς. Άλλες ζύμες που προτίμησαν τη σοκολάτα και από πάνω κρέμα με σιρόπι σοκολάτας, ενώ άλλες πάλι 

Pecanbon

που έκαναν μπάνιο στην κρέμα και απλά δεν ήθελαν ρε παιδί μου τους ξηρούς καρπούς. Το αποτέλεσμα; Απίστευτες λιχουδιές, μικρές, και συνεπώς λιγότερο ένοχες, ή τεράστιες, που τις σκέφτεσαι μετά για μέρες και μυξοκλαίς μεν για τις θερμίδες, μετάνοια δε καμία. Η μαλακή ζύμη τραβιέται αφήνοντας πίσω γλυκές ίνες και ιστούς και η ανάμειξη με την κατεξοχήν χειμωνιάτικη κανέλα είναι το κάτι άλλο. Η κρέμα αντί να δίνει περισσότερη γλύκα, ισορροπεί κάπως τα πράγματα, γιατί δεν είναι η καθημερινή σου ελληνική κρέμα. Βάλε τώρα και τους ξηρούς καρπούς (pecans) για δαγκωνιά και είσαι complet. Όπως καταλάβατε, φαντάζομαι, προτείνω ανεπιφύλαχτα το ρολό με κανέλα και pecans. Και τα άλλα όμως είναι εξίσου αμαρτωλά. Δεν έχει άλλες γεύσεις το Cinnabon να προσφέρει προς το παρόν, μόνο ρολό με κανέλα και κρέμα (Cinnabon), ρολό με κανέλα, κρέμα καιpecans (Pecanbon) και το, αγαπημένο του φίλου μου, ρολό με κρέμα, σοκολάτα και σιρόπι σοκολάτα (Chocobon). H αλήθεια είναι, βέβαια, ότι δε μου φαίνεται πως τις χρειάζεται κιόλας. Το φοβερό, επίσης, με το στέκι αυτό, χαρακτηριστικό όλης της 

Chocobon

αλυσίδας Cinnabon, είναι ότι ο πλαϊνός τοίχος, προς τη μεριά της πλατείας, καλύπτεται από ένα τεράστιο τζάμι, αφήνοντας τον κάθε περαστικό να δει πώς φτιάχνονται επιτόπου αυτά τα φοβερά ρολά και να σαλιαρίζει μέχρι να πάρει ένα και αυτός στο χέρι, στόμα και στομάχι του, με αυτή τη σειρά.

Συνέχεια Εδω