Πέντε χρόνια από την συντριβή του αεροπλάνου της Helios

Πέντε χρόνια πέρασαν από την συντριβή του αεροπλάνου της εταιρείας «Helios» στο Γραμματικό, που παρέσυρε στον θάνατο 121 ανθρώπους μεταξύ των οποίων και παιδιά. Στο μεταξύ, το πόρισμα για τα αίτια της τραγωδίας εξακολουθεί να προκαλεί αντιδράσεις.

Συγγενείς και φίλοι των αδικοχαμένων συγκεντρώθηκαν και σήμερα στο σημείο της πτώσης. Ο πόνος ανείπωτος, τα δάκρυα ποτάμι... Εκεί όπου σήμερα στέκουν κάποια δέντρα, στις 14 Αυγούστου 2005 δεκάδες πυροσβέστες και αστυνομικοί συγκέντρωναν άψυχα κορμιά και συντρίμμια.
Η μοιραία πτήση 522 απογειώθηκε από την Λάρνακα στις 10:07, με κατεύθυνση προς Αθήνα και Πράγα. Μόλις το αεροσκάφος εισήλθε στο ελληνικό FIR δεν έδωσε στίγμα στον πύργο ελέγχου του «Ελευθέριος Βενιζέλος», ως όφειλε και η κατάσταση χαρακτηρίζεται renegate.
Η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας υποβάλλει αίτημα στην Πολεμική Αεροπορία και δύο F-16 απογειώνονται από την Αγχίαλο για να βρουν το αεροσκάφος. Το Boeing εντοπίζεται, όμως, δεν απαντά στις κλήσεις των πιλότων της Πολεμικής Αεροπορίας, που τελικά το βλέπουν να πέφτει στην βουνοπλαγιά στις 12:05...
Οι συγγενείς των 115 επιβατών και του 6μελούς πληρώματος βυθίζονται στο πένθος, ενώ η τραγωδία προκαλεί σοκ σε Ελλάδα και Κύπρο.
Οι 103 επιβάτες ήταν Κύπριοι και οι 12 Έλληνες υπήκοοι. Από το σημείο της συντριβής ανασύρθηκαν 118 πτώματα, στο μεγαλύτερο μέρος τους απανθρακωμένα από την πυρκαγιά που ξέσπασε μετά την συντριβή. Από τις νεκροψίες προέκυψε ότι όλοι τους ήταν ζωντανοί την ώρα του συμβάντος, χωρίς όμως να είναι γνωστό αν διατηρούσαν τις αισθήσεις τους.
Μέχρι σήμερα, το πόρισμα εξακολουθεί να προκαλεί αντιδράσεις μιας και οι άνθρωποι της «Helios» αρνούνται ότι τα αποτελέσματα των ερευνών που πραγματοποιήθηκαν από την Ελληνική Ερευνητικής Επιτροπής ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, υποστηρίζοντας πως η πτώση προήλθε από αστάθμητους παράγοντες.
Με τον πόνο ζωντανό, πολλοί ήταν εκείνοι που άναψαν ένα κερί στη μνήμη των θυμάτων στην Κύπρο, όπου οι συγγενείς εξακολουθούν να αναζητούν δικαίωση με σύνθημα «δεν τους ξεχνούμε»...
www.madata.gr